Sinds vele jaren kom ik bij kapper Figaro. Niet om alleen mijn haar te laten knippen (wat hij perfect doet) maar ook om nieuwtjes uit te wisselen. Dit laatste behoeft trouwens enige uitleg. Het gaat dan niet over kletsen of roddelen want daarvoor is Figaro te discreet. Nee, ik schreef in het verleden voor de Wijkse Courant en thans voor Wijks Nieuws en Nieuwsblad de Kaap; Figaro kan mij vaak aan items helpen die een geschikt artikel opleveren. Dat werkt op verschillende manieren. Soms maakt Figaro mij opmerkzaam op iets bijzonders waar ik dan achteraan ga, maar vaak komen er ook mensen zijn zaak binnenstappen met de vraag of ik hen even kan bellen omdat ze iets te vertellen hebben wat ze graag gepubliceerd zouden willen zien. Dat werkt altijd perfect. Daarmee zijn we beland bij de veelzijdigheid van Figaro. Niet alleen knipt hij voortreffelijk, maar hij gaat op een manier met mensen om die menig sociaal werker jaloers zou kunnen maken. Zoals hij het zelf ooit verwoordde: “Als kapper ben je maatschappelijk werker, een schouder om op uit te huilen, iemand waar je even stoom kunt afblazen, iemand die een luisterend oor biedt, iemand die goede raad geeft, enzovoort, enzovoort.” Samenvattend merkt hij op dat hij in mensen is geïnteresseerd. “Ieder mens is uniek, maar niemand is voor mij meer of minder” is zijn credo. Een haast filosofische uitspraak waarvan de strekking duidelijk komt bovendrijven als je een diepgaand gesprek met hem hebt. Want hoewel hij altijd vrolijk is, zijn er ook eigenschappen als empathie, inlevingsvermogen en behulpzaamheid vertegenwoordigd in zijn karakter. Voorts is hij een bescheiden mens dat niet graag te koop loopt met dingen die hij onderneemt of ondernomen heeft. Velen weten bijvoorbeeld dat hij al jaren stept om zodoende geld in te zamelen voor onderzoek naar hersentumoren. Daarnaast heeft hij ooit een vermelding gekregen in het Guiness Record Book omdat hij mensen onder water had geknipt. (ik heb de oorkonde en de vermelding in het boek met eigen ogen gezien) Deze actie haalde trouwens ook de televisie. Maar Figaro is natuurlijk voor alles kapper. Als ik in de buurt ben, bezoek ik regelmatig zijn zaak om koffie te drinken en even bij te praten. Ik zie hem zo regelmatig aan het werk. Nu heb ik niet veel verstand van het kappersvak, maar ik weet bijvoorbeeld dat dun haar, steil haar en kroeshaar erg moeilijk zijn om te knippen tot een mooi kapsel. Het zijn niet mijn woorden, maar van met name vrouwen die na zijn werk laten weten enorm tevreden te zijn over het resultaat. Figaro laat na deze loftuitingen simpelweg weten dat “onmogelijk haar” voor hem niet bestaat, hetgeen ook bevestigd wordt als hij de spiegel achter het hoofd van de man of vrouw houdt zodat hij of zij het zojuist gecreëerde kapsel van alle kanten kan bekijken. Let wel: ik ben geen compagnon van Figaro en heb ook geen aandelen in zijn zaak; ik vertel slechts wat ik regelmatig zie en hoor. Als journalist kom ik vaak bij allerlei mensen over de vloer. Het is inderdaad zoals Figaro zegt: ieder mens is uniek. Figaro is echter dusdanig uniek dat ik een roman rondom zijn persoon schreef: “De terugkeer van Willem Waterman”. En wie Willem Waterman is en wat er in dat boek gebeurt?
Figaro weet het op een smakelijke manier te vertellen…